آموزش سئو در مشهد

برنامه ریزی داستان
1- سبک شوخ طبعی و کمدی خود را مشخص کنید. وقتی برای نوشتن آموزش سئو در مشهد یک داستان خنده دار اقدام می نمایید، باید از سبک شوخ طبعی مختص به خود آگاه باشید. اگر می خواهید به سبکی بنویسید که نقاط قوت استعداد شما را عنوان یک کمدین یا داستان نویسی مشخص نماید، باید ابتدا به استعداد های خود در این راستا آگاه باشید و سبک مورد علاقه خود را بشناسید. انواع مختلفی از سبک های طنز وجود دارند که برخی از مهم ترین آنها در زیر درج شده است :

- شوخ طبعی اشاره به موقعیت های طنزآمیز یا گاها بدون اهمیت در زندگی روزمره دارد که باعث سرگرم شدن دیگران به روشی خاص و شیطنت آمیز است.

- شوخ طبعی داستانی بر روی داستانهای طنز تمرکز دارد که ممکن است برای نشان دادن یک شخصیت از کمدی اندکی استفاده شده باشد.

- شوخ طبعی تاریک که عموما شامل مرگ و دیگر انواع بدشانسی است و با یک دیدگاه بدبینانه اما همراه با طنز همراه است.

- شوخ طبعی خشک از نبود احساسات برای ارائه مطالب خنده دار استفاده می کند.

- شوخ طبعی مضحک از هجویات استفاده می کند که شرایط بسیار غیرممکن را توضیح دهد. این مورد اغلب با صحنه های اغراق آمیز و حرکات دیوانه وار همراه است.

- شوخ طبعی سطح بالا که شامل موضوعات فرهنگی است که با درایت انتخاب شده اند.

- شوخ طبعی هذلولی که برای بیان مطالب طنز از قانون افراط و تفریط استفاده می کند.

- شوخ طبعی کنایه آمیز دارای حالات و شرایطی است که شخصیت اصلی بیش از آنچه که شخصیت ها می دانند، می داند.

شوخ طبعی با استفاده از عناصر کمدی نقاط ضعف فرد یا جامعه را نشان می دهد. این مورد می تواند گاها به صورت خود کم بینانه باشد که عموما در داستان های کمدی مورد استفاده قرار می گیرد. البته باید در نظر داشت که نویسنده در نحوه نوشتن داستان های طنز همواره باید از تکنیک مضراب برای آب و تاب دادن استفاده نماید.

گاها در برخی از انواع شوخ طبعی از خشونت نیز استفاده می شود که داستان را هیجان انگیز تر می نماید.

آشنایی با نحوه نوشتن داستان های خنده دار

2- تصمیم بگیرید که موضوع داستان کمدی شما در مورد چه چیزی باشد. قبل از اینکه یک داستان خنده داربنویسید، باید در مورد خود داستان و شخصیت های آن ایده هایی داشته باشید. داشتن شوخی به صورت تکی یا سناریوی های خنده دار کافی نیستند؛ داستان باید قوی و با ساختار باشد تا بتواند از عناصر طنز پشتیبانی کند. در همین راستا لازم است تا به موارد زیر دقت داشته باشید:

- از ایده های فکری خارق العاده بهره ببرید. اگر به مشکل برخورد نمودید، سعی کنید فیلم های خنده دار تماشا کنید و داستان های خنده دار بخوانید تا بتوانند برای شما همانند یک منبع الهام باشند.

- موقعیت های عجیب یا خنده داری را که در گذشته داشته اید، به نحوی خنده دار بنویسید. با این کار دیگر نگران خنده آور نمودن داستان خود نخواهید بود.

- از توضیحات واضحی استفاده کنید که مخاطبان شما همه بتوانند آن را درک نمایند. اگر بتوانند صحنه ای را به تصویر بکشید، بهتر می توانید طنز را در آن قرار دهید. برای توضیحات نیازی نیست تا حتما از طنز استفاده کنید، در این بخش شما باید شخصیت های خود را شکل دهید.

- به هدف اصلی داستان خود، فکر کنید. نکته اصلی داستان شما چه فاکتوری می باشد؟ آیا این داستان در مورد غلبه بر نابسامانی ها است؟ آیا توضیحی در مورد جامعه مدرن در خود جای داده است؟

- درگیری و تنش ایجاد کنید. در حالت ایده آل ، تنش و وضوح آن در داستان شما باید جنبه ای از طبیعت انسان را نشان دهد. پس از ایجاد تضاد در داستان خود ، در صورت حل نکردن شخصیت های خود ، خطرات پیش روی خوانندگان خود را بگویید. اگر درگیری و تنش ایجاد کنید که طرح شما را به جلو سوق می دهد ، خوانندگان شما وقایع داستان شما را جالب تر می دانند.

برنامه ریزی داستان
1- سبک شوخ طبعی و کمدی خود را مشخص کنید. وقتی برای نوشتن آموزش سئو در مشهد یک داستان خنده دار اقدام می نمایید، باید از سبک شوخ طبعی مختص به خود آگاه باشید. اگر می خواهید به سبکی بنویسید که نقاط قوت استعداد شما را عنوان یک کمدین یا داستان نویسی مشخص نماید، باید ابتدا به استعداد های خود در این راستا آگاه باشید و سبک مورد علاقه خود را بشناسید. انواع مختلفی از سبک های طنز وجود دارند که برخی از مهم ترین آنها در زیر درج شده است :

- شوخ طبعی اشاره به موقعیت های طنزآمیز یا گاها بدون اهمیت در زندگی روزمره دارد که باعث سرگرم شدن دیگران به روشی خاص و شیطنت آمیز است.

- شوخ طبعی داستانی بر روی داستانهای طنز تمرکز دارد که ممکن است برای نشان دادن یک شخصیت از کمدی اندکی استفاده شده باشد.

- شوخ طبعی تاریک که عموما شامل مرگ و دیگر انواع بدشانسی است و با یک دیدگاه بدبینانه اما همراه با طنز همراه است.

- شوخ طبعی خشک از نبود احساسات برای ارائه مطالب خنده دار استفاده می کند.

- شوخ طبعی مضحک از هجویات استفاده می کند که شرایط بسیار غیرممکن را توضیح دهد. این مورد اغلب با صحنه های اغراق آمیز و حرکات دیوانه وار همراه است.

- شوخ طبعی سطح بالا که شامل موضوعات فرهنگی است که با درایت انتخاب شده اند.

- شوخ طبعی هذلولی که برای بیان مطالب طنز از قانون افراط و تفریط استفاده می کند.

- شوخ طبعی کنایه آمیز دارای حالات و شرایطی است که شخصیت اصلی بیش از آنچه که شخصیت ها می دانند، می داند.

شوخ طبعی با استفاده از عناصر کمدی نقاط ضعف فرد یا جامعه را نشان می دهد. این مورد می تواند گاها به صورت خود کم بینانه باشد که عموما در داستان های کمدی مورد استفاده قرار می گیرد. البته باید در نظر داشت که نویسنده در نحوه نوشتن داستان های طنز همواره باید از تکنیک مضراب برای آب و تاب دادن استفاده نماید.

گاها در برخی از انواع شوخ طبعی از خشونت نیز استفاده می شود که داستان را هیجان انگیز تر می نماید.

آشنایی با نحوه نوشتن داستان های خنده دار

2- تصمیم بگیرید که موضوع داستان کمدی شما در مورد چه چیزی باشد. قبل از اینکه یک داستان خنده داربنویسید، باید در مورد خود داستان و شخصیت های آن ایده هایی داشته باشید. داشتن شوخی به صورت تکی یا سناریوی های خنده دار کافی نیستند؛ داستان باید قوی و با ساختار باشد تا بتواند از عناصر طنز پشتیبانی کند. در همین راستا لازم است تا به موارد زیر دقت داشته باشید:

- از ایده های فکری خارق العاده بهره ببرید. اگر به مشکل برخورد نمودید، سعی کنید فیلم های خنده دار تماشا کنید و داستان های خنده دار بخوانید تا بتوانند برای شما همانند یک منبع الهام باشند.

- موقعیت های عجیب یا خنده داری را که در گذشته داشته اید، به نحوی خنده دار بنویسید. با این کار دیگر نگران خنده آور نمودن داستان خود نخواهید بود.

- از توضیحات واضحی استفاده کنید که مخاطبان شما همه بتوانند آن را درک نمایند. اگر بتوانند صحنه ای را به تصویر بکشید، بهتر می توانید طنز را در آن قرار دهید. برای توضیحات نیازی نیست تا حتما از طنز استفاده کنید، در این بخش شما باید شخصیت های خود را شکل دهید.

- به هدف اصلی داستان خود، فکر کنید. نکته اصلی داستان شما چه فاکتوری می باشد؟ آیا این داستان در مورد غلبه بر نابسامانی ها است؟ آیا توضیحی در مورد جامعه مدرن در خود جای داده است؟

- درگیری و تنش ایجاد کنید. در حالت ایده آل ، تنش و وضوح آن در داستان شما باید جنبه ای از طبیعت انسان را نشان دهد. پس از ایجاد تضاد در داستان خود ، در صورت حل نکردن شخصیت های خود ، خطرات پیش روی خوانندگان خود را بگویید. اگر درگیری و تنش ایجاد کنید که طرح شما را به جلو سوق می دهد ، خوانندگان شما وقایع داستان شما را جالب تر می دانند.